Filmy

the patient · Wysłany: Czw Lip 19, 2007 8:31 pm Temat postu:

"Jak już zapewne wiecie z licznych informacji prasowych "Powrót króla" w nowym wydaniu dłuższy jest o 48 minut."

Zaratustra · Wysłany: Czw Lip 19, 2007 8:37 pm Temat postu:

Ale w tych reklamach przesadzali Laughing

the patient · Wysłany: Czw Lip 19, 2007 8:45 pm Temat postu:

czas trwania: 251 <<<--- i taką wersje chcę Razz

nothing · Wysłany: Czw Lip 19, 2007 11:19 pm Temat postu:

GRINDHOUSE to hold dla
klasycznych samochodow
Kobiet
szalenstwa
Kina lat 70 i 80
masakra....................................................................obejrzec nalezy!!!!!!!!

Zaratustra · Wysłany: Pią Lip 20, 2007 12:01 am Temat postu:

Chold blizej poziomem Pulp Fiction czy Od zmierzchu do switu Question

nothing · Wysłany: Pią Lip 20, 2007 8:38 am Temat postu:

dla mnie bomba Very Happy

9nie potrafie tak porownac) po prostu mistrzowsko zrobil w starej konwencji....film.....a dialogi nie no po prostu niebo dla filmoluba.....mniam mniam mniam

Zaratustra · Wysłany: Pią Lip 20, 2007 5:16 pm Temat postu:

Taak, dialogi Tarantino potrafi komponowac najlepiej w kinie Laughing

- nawet zwykła rozmowa brzmi purnonsensownie, cholera, mam nadzieje ze zdaze to zobaczyc u siebie miescie, jak puszcza, na pewno nie przegapie. Dzięki.

the patient · Wysłany: Pią Lip 20, 2007 8:45 pm Temat postu:

fakt władca pierścieni 2 część do pierwszej trochę traci. Lecz mino to film jest na wysokim poziomie i warto obejrzeć.
9+/10

Zaratustra · Wysłany: Sob Lip 21, 2007 4:54 pm Temat postu:

W srodę na TVN jeden z najlepszych filmów: Ojciec Chrzestny. Wstyd się przyznać, ale w całości tego filmu nie widziałem... tak od początku do końca, tak samo jak II, III, IV, V, i VI części Gwiezdnych Wojen, a mimo to wiem o tych filmach tyle, jakbym je ogbejrzał Laughing

Z tym tylko że OCH jest zdecydowanie ponad Star Warsami, to jest po prostu...Francis Ford Coppola.

A tak w ogóle to strasznie napalony jestem na pare filmow Coppoli, których nie widziałem:

1. Jack (96 rok, zaraz po miażdżącym Draculi). Tytułowy bohater dotknięty jest rzadką chorobą: dojrzewa i starzeje się cztery razy szybciej niż normalne dziecko. W wieku lat dziesięciu ma wygląd czterdziestoletniego mężczyzny. Rodzice postanawiają wysłać go do szkoły dla zdrowych dzieci.

2. Supernova, film s-f z początku wieku zdaje się, artystyczna porażka Coppoli, mimo to chciałbym się przekonać, dlaczego...

3. Niewiele przed nakręceniem Cotton Club Coppola był w niezłej formie, reaktywowanej po Apocalipse now, no i wlasnie ten film chcialbym zobaczyc tylko z tego powodu, mam na myśli: "Wyrzutki", 82, zupełnie nie potrafie sobie wyobraźić co w tym filmie może być "Coppoli".

Zaratustra · Wysłany: Nie Lip 22, 2007 5:29 pm Temat postu:

Jak o Grinhousie byłą mowa to postanowiłem wyszukac sobie jakieś najlepsze z najgorzych filmów. Natrafiłem się na ciekawy tekst Łukasza Orbitowskiego z Exklusiva:

Najlepsze z najgorszych:

Phantasm, reż. Don Coscarelli, USA 1979
Dzieło fanatyka – Don Coscarelli napisał scenariusz, siadł okrakiem na stołku reżysera i producenta, zajął się też montażem, główne role zagrała jego rodzina i przyjaciele. Rzecz rozgrywa się na amerykańskiej prowincji. Nastoletni Mike odkrywa, że w miasteczku rozprzestrzenia się zło, a konkretnie właściciel lokalnego zakładu pogrzebowego zmienia zmarłych w karły, służące mu w krainie wiecznych karawanów (czy czymś podobnym). Surrealistyczny klimat i entuzjastyczna praca aktorów złożyły się na legendarny status dzieła.

Suspiria, reż. Dario Argento, Włochy, USA, RFN 1977
Dario Argento nie wymyślił giallo, ale doprowadził gatunek do szczytowej formy. "Głęboka czerwień" uchodzi za jego najlepszy film, ale to Suspiria pozostaje najbardziej znanym. Niesamowita gra, kolorystyka, wyszukana teatralność scenografii, a także pomysłowe sceny kolejnych mordów pozwalają zapomnieć o nijakości czy też nieistnieniu scenariusza. Ważniejsze jest głębokie przekonanie o irracjonalności świata i prosta prawda, że zło także ma swój kolor.

The Fog, reż. John Carpenter, USA 1980
John Carpenter bierze na warsztat klasyczną ghost story – duchy potępionych marynarzy urządzają krwawą zemstę w setną rocznicę swojej śmierci. Niesamowita ogniskowa opowieść w pierwszej scenie buduje klimat, konsekwentnie wzmacniany aż do upiornego finału. Jest nastrojowo, krwawo i cudownie aż do zakochania, zwłaszcza dla kogoś, kto wierzył kiedyś, że duch mieszka w każdej szafie. Nie mylić z nową, nieudolną wersją nakręconą przez Ruperta Wainwrighta.

Zaratustra · Wysłany: Nie Lip 22, 2007 10:24 pm Temat postu:

Cholera przegapiłem kobiete samotną, bo myslalem ze 24 sie zaczyna ;d ;d

toolowiec · Wysłany: Pon Lip 23, 2007 11:27 am Temat postu:

Ostatnio widzialem sporo bardzo interesujacych obrazów - zahjaczylem sie w kinie na "Mr.Brooks" z Costnerem dosyc przypadkowo - swietny thriller jakich ostatnio brakuje, co prawda kino stricte-amerykanskie ze wszelkimi wadami ale ogólnie na plus no i mozliwosc obejrzenia Kevina, który rzadko ostatnimi czasy udziela sie na duzym ekranie (a moze o tym nie wiem)...
Ale generalnie preferuje ostatnio wylacznie kino nie-mainstreamowe, francuskie "Delicatessen" (swietne, orwellowski nastrój, na Europie czesto leci), ponury "Eraserhead" czyli mlody, pokopany Lynch - ciekawostka: glówna postac gra aktor, którego Lynch zatrudnil równiez w obsadzie Twin Peaks, pytanie brzmi kogo John Nance gra w Twin Peaks:)?... A, i byl jeszcze genialny "Prawdziwy Romans" w miedzyczasie - wiadomo scenario by Tarantino, kapitalne dialogi, zajefajna muzyka i ten jedyny, osobliwy klimat propozycji spod reki mistrza. Na Grindhouse czekam od dawna i spodziewam sie czegos lepszego od Kill Bill.

the patient · Wysłany: Pon Lip 23, 2007 7:39 pm Temat postu:

Władca Pierścieni: Powrót Króla - wersja wydłużona rozwala. około 4 godziny świetnego kina.

the patient · Wysłany: Nie Lip 29, 2007 11:32 am Temat postu:

Den Osynlige - "Nicklas, zwyczajny nastolatek w ostatniej klasie licem, zostaje pewnego dnia dotkliwie pobity przez szkolnego chuligana. Chłopak traci przytomność i budzi się następnego dnia. Kiedy wraca do szkoły nikt zdaje się go nie zauważać, a wszelkie próby zwrócenia na siebie uwagi kończą się niepowodzeniem. Chłopak zdaje sobie sprawę z tego, że wrócił jako duch i że może tylko stać z boku i obserwować wydarzenia, jakie mają miejsce po jego śmierci."

Film polecony przez zarazka, i muszę powiedzieć że bardzo mi się podobał ( mino że oglądałem bez zapisów ). Film jest zrobiony nie co w stylu filmów klasy b, i trochę scen i ujęć z typowej telenoweli, trochę po amerykańsku. gra Aktorów fajna, zwłaszcza dziewczyny złego charakteru robiła bardzo duże wrażenie na mnie. W sunie nie wiem do czego się przyczepić, może że czasem brakowało napięcia w filmie. A jeszcze dużym plusem filmu jest muzyka.
8/10

Spider-man 3 - szczerze powiedziawszy nie dziwi mnie to że ten film został zjechany przez ludzi, ale dziwi mnie to że też są tacy co się ten filmem podniecają. Efekty specjalne spoko fajne, ale teraz już tak technika poszła do przodu że nie trudno zrobić takie efekty. Dalej gra aktorów fatalna sztuczna. Nie wyszło im, a może taki był zamysł aby w taki sposób to przedstawić nie wiem. Jestem na nie.
3/10

nothing · Wysłany: Pon Lip 30, 2007 3:28 pm Temat postu:

SIODMA PIECZEC BERGMANA TO MOJ ULUBIOONY FILM NA SWIECIE

Ingmar Bergman nie żyje

W Szwecji zmarł słynny reżyser teatralny i filmowy Ingmar Bergman. Miał 89 lat. O śmierci reżysera poinformowała jego najbliższa rodzina. Mistrz zmarł w swoim domu na wyspie Farö, dzisiaj około godziny 7 rano.

Ingmar Bergman był jednym z najwybitniejszych twórców światowego kina, niekwestionowanym mistrzem psychologizmu filmowego nieustannie wykorzystującym w swoich dziełach wątki autobiograficzne.

Początki jego kariery sięgają 1944 r., kiedy to zadebiutował jako scenarzysta "Skandalu" Alfa Sjöberga. Jego najnowszym dziełem była "Bergmanova sonata" - sztuka z 2005 roku.

Przez 56 lat pracy twórczej wyreżyserował 57 filmów (w większości według własnych scenariuszy) oraz 26 słuchowisk radiowych, wystawił ponad 140 spektakli teatralnych, kilkanaście telewizyjnych i 3 opery. Obok dwóch książek o własnym życiu i twórczości ("Laterna magica" i "Obrazy") napisał 12 scenariuszy dla innych reżyserów oraz 19 dramatów. Wyprodukował 8 filmów a w 15 wystąpił. Jest laureatem kilkudziesięciu nagród, m.in.: 9-krotnie był nominowany do Oscara, a w 1971 r. otrzymał specjalną statuetkę - nagrodę im. Irvinga G. Thalberga. Jego obrazy: "Źródło" (1960), "Jak w zwierciadle" (1961) oraz "Fanny i Aleksander" (1983) wygrały Oscara dla najlepszego filmu obcojęzycznego. 7 razy Bergman odbierał nagrody w Cannes, w tym w 1998 r. za całokształt twórczości. Za osiągnięcia wyróżniło go także jury w Wenecji wręczając mu specjalnego Złotego Lwa (w samym konkursie brał udział 5-krotnie, wygrał go 3-krotnie) oraz Gildia Amerykańskich Reżyserów Filmowych (1990), 6-krotnie uzyskał nagrodę Narodowego Towarzystwa Amerykańskich Krytyków Filmowych. W 1998 r. na festiwalu Camerimage razem ze swoim wieloletnim współpracownikiem, Svenem Nykvistem, został wyróżniony specjalną Złotą Żabą dla Najlepszego Duetu: Reżyser-Operator.

Wychowywał się w surowej rodzinie protestanckiego pastora Erika Bergmana i jego żony Karin de domo Akerblom. Pierwsze próby dramaturgiczne i aktorskie podjął jeszcze w czasie studiów na wydziale literatury i sztuki na uniwersytecie w Sztokholmie. Po ukończeniu nauki debiutował najpierw jako dramaturg ("Śmierć Kaspra", 1942), potem scenarzysta ("Skandal"), wreszcie reżyser ("Kryzys", 1946, według własnego scenariusza opartego na sztuce Lecka Fischera). W 1947 r. jego film "Okręt do Indii" został zaprezentowany na festiwalu w Cannes. Pierwsze lata pracy artystycznej nie przyniosły mu jednak wielu sukcesów. Publiczność i krytyka chwaliły jego osiągnięcia jako reżysera teatralnego, natomiast słabo oceniały jego próby dramaturgiczne i filmowe. Fiaska finansowe jego kolejnych obrazów stawiały pod znakiem zapytania jego dalszą karierę jako filmowca. Kilka tytułów zrealizował tylko dzięki pomocy niezależnego producenta Lorensa Marmstedta, m.in. "Więzienie", w którym poruszył większość powracających w jego późniejszych filmach motywów i problemów związanych z metafizyką, moralnością, psychologią i wiarą.

[link widoczny dla zalogowanych]

Zaratustra · Wysłany: Pon Lip 30, 2007 3:33 pm Temat postu:

W sumie zasmuciłem się, z tym że myślałem że już nie żyje Laughing

Jego filmy są wielkie.

Manica · Wysłany: Pon Lip 30, 2007 5:27 pm Temat postu:

Ale oglądać Bergmana moga tylko hardkorowcy, szacunek Very Happy

Zaratustra · Wysłany: Pon Lip 30, 2007 5:50 pm Temat postu:

ke hama? fote me?

the patient · Wysłany: Wto Lip 31, 2007 10:04 am Temat postu:

Fantastyczna Czwórka 2: Narodziny Srebrnego Surfera <<----eeee film dla dzieci zdecydowanie, ludzie tak po wyżej 16 roku życia będę ( tak sądzę ) krytykować film. film jest sztuczny, bez ładu ( jak dla mnie ) fatalna gra aktorów. Typowa produkcja z usa jakich wiele.
3/10 <<--- to za efekty specjalne... za nic więcej.

Szklana pułapka 4.0 <<<---- a to już inna jazda, wiadomo Bruce Willis i film nie spada po niżej oczekiwań, film z nim musi być dobry. I tu się nie zawiodłem świetna gra Bruce i innych aktorów. film trzyma praktycznie całe 130 minut w napięciu ciągle coś się dzieje nie nudzi się, świetny pomysł na film, i naprawdę świetnie zrealizowany. przyczepić się można to tego że kolejny raz jeden człowiek ratuje świat i po finałowej scenie w filmie mamy do czynienia z tym co już się widziało setki razy. Chyba najlepsza z części.

9+/10

tomek · Wysłany: Wto Lip 31, 2007 8:30 pm Temat postu: